- xurcun
- [خورجون]توشه دان ,به صورت خورجین وارد زبان فارسی شده است
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
xurcun — is. İçərisində şey qoymaq üçün adətən yük və ya minik heyvanlarının belindən aşırılan, palaz kimi toxunan, ya da cod parçadan tikilən ikigözlü torba, iri heybə. At belinə xurcun qoymaq. Xurcunu tərkinə salmaq. – <Əhməd> . . başına bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yəhərqaş — xurcun: (Kürdəmir) yəhərin qaşına keçirilən ikigözlü balaca xurcun. – Yəhərqaş xurcuna əppəg də qoy, yolda acarux ◊ Yəhərqaş həvgə (Bərdə) – yəhərin qaşına keçirilən balaca xurcun. – Yəhərqaş həvgənin içinə zərif və qiymətli şeylər qoyallar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
Karabakh carpet — one of four major regional groups of carpets made in Azerbaijan named after the Karabakh region, which comprises present Nagorno Karabakh and adjacent lowland territories ( lowland Karabakh ).TypesAzerbaijan carpets are traditionally divided into … Wikipedia
Хурджун — Верблюды с хурджуном Хурджун (азерб. Xurcun; арм. Խուրջին; … Википедия
cəbə — I (Cəlilabad) gödəkboylu. – Deyüğ biz balacə adama cəbə II (Təbriz) xurcun. – Qüdrət cəbəni dalına alıp yola düzəldi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dərmə — (Gədəbəy, Qazax, Şəmkir) 1. naxışlı (çul) (Şəmkir). – Varrılar atdarına dərmə çul vurallardı 2. birüzlü toxunmuş (cecim, xurcun) (Gədəbəy). – Ciyimin <anamın> sağlığında toxunuf o dərmə xurcunnan cejim … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hor — I (Xanlar, Tovuz) tərkibində yağı az olan və ya yaxşı qaynadılmayan ayrandan əmələ gələn pis keyfiyyətli şor. – Şoru çürüdüllər, onun üzü hor oloy (Xanlar); – Ayranı yaxşı çürütmüyüfsən də:n, hor oldu; – A:z, ayranın özü:n yağı azıydı, ona görə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəkərdi — (Zəngilan) qab qacaq yığılıb daşınan iri xurcun … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qom — (İmişli, Tərtər) qoşqu heyvanlarının belinə çulun altından qoyulan (içinə saman tökülüb tikilir) xurcun şəkilli örtük. – Atın belinə qom qo:ullar, so:ra da çul qo:ullar (Tərtər) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şirazlamax — (Çənbərək, Gədəbəy) cecim, xürcun, çuval və sairənin kənarlarını rəngli iplə, xüsusi sıx tikişlə tikmək. – Əsli, xuncurun qıra:nı şirazda (Çənbərək); – Şirazdamaxnan yaman sazdı aran, ha! (Gədəbəy) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ter — I (Bərdə, Culfa, Gəncə, Hamamlı, Şərur) böyük xurcun. – Terin içinə ağır şeylər qoymaq olar. – Teri atın belinə aşır (Bərdə); – Xurcunu adam çiyninə salır, teri heyvanın belinə salıf içinə şey doldurullar (Hamamlı); – Teri sal ulağın üstünə,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti